"My tailor is rich". En wat dan nog? - hoor ik u denken. De Fransen moeten er nochtans om glimlachen. Ze associëren het onmiddellijk met vreemde talen leren. Alphonse Chérel gebruikte het 81 jaar geleden in L'anglais sans peine en startte zo het succesverhaal van de Assimilmethode. Volgden L'espagnol sans peine, L'allemand sans peine, Le russe sans peine, L'italien sans peine evenals vele andere talen sans peine waaronder - ja ook - Le néerlandais sans peine.
My tailor is rich, but my English is poor.
staat symbool voor absurde dialogen uit taallesjes voor beginners en wordt sindsdien gretig geciteerd, gekopieerd en geparodieerd tot groot plezier van striplezers (Astérix chez les Bretons), filmliefhebbers (Louis de Funès in Le gendarme à New York) en theatergangers (La cantatrice chauve van Eugène Ionesco). Bon amusement!
(bron: Wikipedia)