Jean Dell, de onderwijzer

Bonjour les enfants, excusez-moi je suis très en retard. J’ai été retenu au Tribunal correctionnel suite au regard un p’tit peu sévère que j’ai lancé à Sébastien quand il a enflammé le réfectoire. Enfin, tout ça est réglé, je verserai à sa famille un franc de dommages et intérêts, hein.

Zo begint de sketch van Jean Dell over een leerkracht in een klas, anno 2008. Hij onderbreekt zijn les voor een rinkelend mobieltje 

Ah, il y a un portable qui sonne dans la classe ... c’est le tien Jean-Charles!? Oui, oui, prends l’appel, je t’en prie, prends l’appel, oui oui, pas d’problème ... (alors est-ce qu’on peut parler moins fort, pour ne pas déranger Jean-Charles .. j’ai donc corrigé vos dictées ...) Tu as fini Jean-Charles? Merci de me prévenir, merci c’est gentil.

of voor een leerling die teken doet dat hij een sigaretje wil opsteken

Oui, tu peux fumer Romain, oui oui … non, excuse-moi, je n’en ai plus, non.

en verbetert de kopijen van de leerlingen niet in rood maar in zachtpaars, uit voorzorg. De sketch kabbelt vrolijk verder over Saigon dat niet aan de Loire ligt en Charles de Gaulle die geen voetballer is. Op het einde van de les staat de politie de onderwijzer op te wachten, omdat een leerlinge - die door hem tijdens de les gewekt werd - klacht heeft ingediend wegens tapage nocture (nachtlawaai).  L'instit Jean Dell verlaat zijn klas met de woorden

Laissez vos cartables (boekentassen) sur la table, je les porterai moi-même jusqu'à la sortie, comme d'habitude.

Wees gerust, zelfs nu ik delen van de tekst weggegeven heb blijft de sketch volledig overeind. Om te beluisteren en herbeluisteren. Merci Jean Dell!